Eerste melde zich de heer van As die tot zijn schrik had gezien dat zijn huis verdwenen was, “uitgestuft” zoals hij het zelf zei, zijn huis bleek op de kaart bos te zijn geworden. En hij was nooit geraadpleegd door de gemeente. Volgens wethouder Mostert moest dat zijn, omdat hij er te kort woonde, pas anderhalf jaar. Prompt meldde zich zijn overbuurman, die er al twaalf jaar woonde en ook nooit geraadpleegd was. Zijn bedrijfskavels waren ook verdwenen op de kaart. Een andere ondernemer wilde voor tien jaar een schuur bouwen om uit te breiden. Mag niet, het bedrijf moet daar weg, dus dan zou hij die schuur weer moeten afbreken. Klinkt op zich logisch. Alleen, de kwestie speelt al sinds 1996, de schuur had in die tijd opgebouwd, afgeschreven en weer afgebroken kunnen zijn. Strijden om ons voorbestaan, zei een inspreker. Strijden met de gemeente Katwijk wel te verstaan.
De VVD Katwijk is van mening dat je niet zo met mensen mag omgaan. Nu zijn de meeste bewoners van het gebied behoorlijk weerbare ondernemers, dus ze zien ook kansen en hebben zelf plannen gemaakt voor het gebied. Niet helemaal dezelfde als de gemeente, want een paard kan niet weiden of draven in een bos. Wel plannen die volgens ons misschien wel net zo goed zijn en een kans verdienen om in de eigen plannen van de gemeente te worden te worden ingepast of in plaats daarvan te komen. Het moet ook duidelijk worden gemaakt dat de inrichting van het gebied ontzettend lang gaat duren. Op dit moment heeft de gemeente geen geld. De wethouder schermt met allerlei Europese subsidies, die hij kan krijgen, als wij maar tenminste snel zijn plan aannemen. Hij bezwoer ons dit keer te zullen luisteren. De vraag is, of wij daar gerust op kunnen zijn.