De (steun-)fractie van de VVD Katwijk heeft recent een bezoek gebracht aan het Centraal Opvang voor Asielzoekers (COA). We werden er vriendelijk ontvangen en kregen een zeer goede uitleg. Het asielzoekerscentrum in Katwijk is een van de weinige familiecentra in Nederland. Dat mooie woord houdt in dat er mensen zitten die in principe geen asiel krijgen en het land moeten verlaten. Nederland heeft namelijk besloten dat gezinnen met kinderen niet op straat terecht mogen komen. Zo lang een van de kinderen onder de 18 jaar is, verblijft het gezin in het familiecentrum. Daarna hebben ze geen recht meer op opvang.
Zo af en toe wordt er een gezin uitgezet, maar dat gebeurde dit jaar nog niet veel. Uitzetten is moeilijk omdat regeringen vaak niet meewerken aan het terugnemen van onderdanen en de families zich verzetten, al dan niet met behulp van advocaten. Zo zitten er in Katwijk opvallend veel Chinezen. China werkt helemaal niet mee aan terugkeer van asielzoekers. Zo af en toe beslist een rechter dat een gezin toch asiel krijgt of voorlopig niet uitgezet kan worden. En soms is er een pardon. Elk pardon of asiel voor een andere familie wordt door de bewoners als een kans gezien om toch nog een keer asiel te krijgen. Dit bevordert de uitstroom niet. Een klein aantal gezinnen is nog met de oorspronkelijke eerste bussen, in 2011, gekomen. Ondertussen worden er in het kamp kinderen geboren, en gaan ze naar school, eerst naar lagere school De Verrekijker op het terrein (vijf klassen), later eventueel op middelbare scholen in de omgeving. Officieel mogen ze de gemeentegrens niet over. Er is ook een meldplicht voor vijf dagen in de week.
Wij mochten bij een familie binnen kijken: een mevrouw uit Irak met drie kinderen. De familie beschikte over drie kamers. De moeder en twee kinderen sliepen in een kamer, een andere diende als woonkamer en de grote zoon van bijna 18, leerling van de KTS, had een eigen kamer. Het geheel was spaarzaam gemeubileerd; de kamers zijn niet groot. Ze krijgen een beetje zakgeld. De moeder sprak best goed Nederlands, ze is enkele jaren geleden haar man (sinds 2013 in Nederland) achterna gekomen, toen ze zwanger was van de derde.
Wat ons het meest trof, was de uitzichtloosheid: mannen en vrouwen hangen in groepjes op het terrein. Omdat ze niet mogen werken en geen opleiding mogen volgen, hebben ze de hele dag niets te doen. We werden aangeklampt door een aantal mensen met de vraag of we niet iets voor ze konden doen. Het is eigenlijk best een treurige situatie, waarvoor niet snel een oplossing te bedenken is. Al met al was het voor de fractie en aanwezige gasten een nuttig werkbezoek.
VVD Katwijk brengt werkbezoek aan COA
